Elektrokoagulacja nosowa – co to jest?

Elektrokoagulacja nosowa to zabieg mający na celu zatamowanie krwawienia wewnątrz jamy nosowej. Jest prosty w obsłudze i budowie i stosowany jest jako środek naprawczy. Zabieg wykonuje się za pomocą niewielkiego urządzenia, które umieszcza się w jamie nosowej. Celem tego narzędzia jest zatrzymanie krwawienia przy jednoczesnym zapewnieniu wąskiego pola działania.

telangiektazja

Elektrokoagulacja nosowa w przypadku telangiektazji jest zabiegiem leczącym małe, rozszerzone naczynia krwionośne. Procedura ta jest skuteczna u pacjentów bez chorób ogólnoustrojowych i może znacznie zmniejszyć krwawienie z nosa. Jednak krwawienie z nosa może być nawracające i wymaga dodatkowych procedur w celu kontrolowania tego stanu.

Elektrokoagulacja nosa wykonywana jest poprzez umieszczenie wacika nasączonego 4% lidokainą w zmienionej chorobowo jamie nosowej. Następnie nad teleangiektazjami umieszcza się wchłanialne środki hemostatyczne. Należą do nich utleniona regenerowana celuloza, granulki żelatyny i ludzka trombina.

fulguracja

Fulguracja po elektrokoagulacji nosa jest częstym efektem ubocznym zabiegu. Stan ten występuje, gdy otaczające tkanki zostają uszkodzone przez wysokie napięcie szczytowe elektrokoagulacji. Można temu zapobiec poprzez noszenie okularów ochronnych i stosowanie niepalnych środków czyszczących. Jeśli doświadczysz fulguracji, upewnij się, że poinformujesz o tym swojego lekarza, aby mógł Cię odpowiednio przygotować.

Fulguracja wykorzystuje prąd elektryczny do zniszczenia nieprawidłowej tkanki. Stosuje się ją do różnych celów, w tym do leczenia krwawienia po zabiegu chirurgicznym lub po urazie. Zabieg wykonuje się poprzez przepuszczenie prądu elektrycznego przez cienką elektrodę umieszczoną na tkance. Końcówka elektrody jest ogrzewana przez prąd. Technika ta jest również znana jako elektrokauteryzacja lub elektrofulguracja.

fulguracja vs. desykacja

Technika różni się w zależności od wielkości i kształtu leczonych zmian. Elektroda używana do zabiegu musi być izolowana, aby prąd nie gromadził się u pacjenta. Elektrofulguracja wykorzystuje elektrodę cienką o płytkiej głębokości koagulacji, natomiast elektrodesykacja jest bardziej skuteczna przy głębszej koagulacji. Elektroda cienka tworzy dużą gęstość prądu w małej powierzchni kontaktu, co może spowodować wybuch lub fragmentację tkanki.

Elektrodą używaną do zabiegu jest mały drut chirurgiczny zwany elektrodą fulguracyjną. Narzędzie to generuje ciepło i iskry na powierzchni skóry. Ten rodzaj elektrody jest szczególnie przydatny do usuwania zmian nowotworowych, które rosną na tułowiu.

fulguracja a elektrokoagulacja

Istnieje kilka różnic pomiędzy fulgulacją a elektrokoagulacją nosową. Chociaż oba te zabiegi mają ten sam cel końcowy, jakim jest zniszczenie komórek nowotworowych, ich metody są bardzo różne. Aby zdecydować, która z nich jest lepsza, ważne jest, aby zrozumieć korzyści i wady każdej procedury.

W procedurze elektrokoagulacji nosowej, pracownicy służby zdrowia używają urządzenia do wysyłania prądów elektrycznych o wysokim napięciu przez nos i usta pacjenta. Pacjentowi podawane jest znieczulenie, dzięki czemu nie odczuwa on ciepła ani prądu. Podobnie fulguracja wykorzystuje pętlę z cienkiego drutu, która jest trzymana blisko tkanki w celu wytworzenia iskry. Iskra ta generuje prąd o wysokiej energii, który zabija docelowe komórki.

Wpływ epinefryny na tworzenie aerozolu

Epinefryna jest często stosowana w celu uzyskania zwężenia naczyń krwionośnych podczas endoskopowych operacji zatok i podstawy czaszki, ale jej wpływ na zmiany układu krążenia w czasie rzeczywistym jest słabo zbadany. W tym badaniu oceniano wpływ epinefryny na elektrokoagulację nosa u 26 pacjentów, którzy przeszli przezskórną resekcję zmian w przysadce mózgowej. Podczas zabiegu do obustronnych przewodów nosowych wprowadzono sześć wacików nasączonych 1:1000 epinefryny. Na początku i w odstępach do 10 minut rejestrowano dane hemodynamiczne.

Badanie to było ograniczone przez brak kontroli nad potencjalnymi czynnikami zakłócającymi. Ponadto nie udało się ocenić rozprzestrzeniania się kropli bez systemu NOVID. Projekt badania nie obejmował odpowiedniej kontroli potencjalnych czynników zakłócających, ograniczając liczbę uczestników i wpływ procedur chirurgicznych na ryzyko powstawania aerozolu.

Okołooperacyjne aspekty fulguracji

Elektrokoagulacja nosa jest częstym zabiegiem wykonywanym w klinikach rynologicznych w przypadku zmian łagodnych. Celem zabiegu może być przegroda nosowa, małżowina uszna dolna lub bulla ethmoidalis. Podczas zabiegu, prąd o wysokim napięciu jest przepuszczany przez otwór nosowy i powoduje zniszczenie tkanki. Na zniszczoną powierzchnię nakładana jest następnie maść z kolagenazą. Po zabiegu nakłada się opatrunek, aby zapobiec krwawieniu pooperacyjnemu.

Technika ta może być wykonywana u pacjentów z guzem nosa w wywiadzie. Pacjenci, którzy mają w wywiadzie guzy nosa powinni wiedzieć, że zabieg chirurgiczny jest stosunkowo łatwy i bezpieczny. Podczas zabiegu zespół chirurgiczny powinien upewnić się, że pacjent jest dobrym kandydatem do zabiegu. Pacjenci z guzami nosa, które są powierzchowne lub guzkowe mają tendencję do lepszej odpowiedzi na to leczenie. Ponadto, natychmiastowa elektrokoagulacja pozwoli leczonej powierzchni wrócić do normy. Zapewni to minimalną ilość nawrotów komórek nowotworowych.

Skuteczność elektrokoagulacji SPA w opornym epistaksie

Elektrokoagulacja SPA jest zabiegiem chirurgicznym w opornym epistaksie o udowodnionej skuteczności. Jest to zabieg bezpieczny, prosty i szybki, o minimalnej zachorowalności. Zdarzają się jednak powikłania i należy ją wykonywać z ostrożnością.

Epistaksja jest częstym problemem, dotyczy około siedmiu do czternastu procent populacji osób dorosłych. Przyczyny tego stanu mogą być miejscowe lub układowe i mogą być związane z warunkami środowiskowymi, lekami lub innymi stanami zdrowia. Najczęściej pacjenci doświadczają epistaksji w miesiącach zimowych. U małych dzieci występuje ona jednak rzadko. Tylko 30% pacjentów poniżej piątego roku życia ma epistaksję, podczas gdy ponad pięć procent dzieci i młodzieży w wieku od sześciu do dziesięciu lat ma ten stan.

Podobne tematy