Elektrokoagulacja czy laser – co wybrać?
Rozważasz elektrokoagulację czy koagulację laserową? Wybór zależy w dużej mierze od leczonego schorzenia. Elektrokoagulacja jest opcją dla koagulacji leukoplakii. Koagulacja laserowa jest skuteczniejsza w leczeniu przełyku Barretta, a desykacja/fulguracja wymaga wyższych ustawień mocy. Jednakże ustawienia mocy dla zmian skórnych są niskie.
Elektrokoagulacja a koagulacja laserowa
Jeśli chodzi o leczenie małych naczyń krwionośnych, elektrokoagulacja jest leczeniem z wyboru. Zabieg ten może być bardzo skuteczny w krzepnięciu małych naczyń krwionośnych o średnicy około dwóch do trzech mm. Końcówka elektrody do elektrokoagulacji to mała, 2-5-mm metalowa kula, która jest umieszczana na powierzchni łóżka chirurgicznego, a następnie bezpośrednio lub pośrednio przykładana do leczonej tkanki.
Elektrokoagulacja a leczenie laserowe leukoplakii
Elektrokoagulacja jest powszechną opcją leczenia leukoplakii. Nie jest jednak leczeniem. Ma skutki uboczne, w tym stan zapalny. Laseroterapia może być stosowana jako leczenie alternatywne. Nie zastępuje ona zabiegu chirurgicznego i wymaga ścisłej obserwacji.
Leczenie laserowe ma tę zaletę, że usuwa zmianę chorobową. Laser wykorzystuje impulsy o energii 120 mJ i częstotliwości impulsów 20 Hz. Rękojeść trzymana jest w odległości 15 mm od powierzchni zmiany. Laser jest sterowany za pomocą kątnicy, a poziom strumienia wody jest ustawiony na 10 mL na minutę. Liczba potrzebnych ablacji zależy od wielkości zmiany.
Lasery wykazały skuteczność w leczeniu leukoplakii. W ostatnich badaniach porównano skuteczność laserów i miejscowo stosowanej izotretioniny w leczeniu leukoplakii jamy ustnej. Leczenie laserowe jest szybsze i mniej inwazyjne niż elektrokoagulacja, a pacjenci mogą odczuwać mniejszy ból.
Laser Er: YAG jest bardziej skuteczny w przypadku powierzchownej ablacji. Poziom fluencji lasera Er: YAG może osiągnąć 1,5 J/cm2. Wykazano, że wielokrotne impulsy w tym samym miejscu pozwalają uzyskać znaczącą ablację. Kolejną zaletą tego lasera jest to, że może być stosowany bez znieczulenia miejscowego.
Elektrokoagulacja a leczenie laserowe przełyku Barretta
Elektrokoagulacja i leczenie laserowe dysplazji Barretta przełyku to dwa różne podejścia do leczenia tego schorzenia. Chociaż oba są skuteczne w usuwaniu tkanki Barretta, żadne z tych podejść nie jest w 100% skuteczne. W rzeczywistości jedna z metod może powodować poważne skutki uboczne, w tym krwawienie lub zwężenia w przełyku.
Ablacja prądem o częstotliwości radiowej, czyli BARRX, wykorzystuje prąd elektryczny o wysokiej częstotliwości do zabijania komórek związanych z Barrettem w przełyku. Mały balonik jest wprowadzany do przełyku, a elektrody stykają się z jego wewnętrzną wyściółką. Prąd elektryczny zabija komórki nowotworowe poprzez ich podgrzanie.
Elektrokoagulacja jest alternatywą dla esofagektomii w leczeniu przełyku Barretta, ale nadal jest to zabieg chirurgiczny i powinien być wykonywany tylko po postawieniu diagnozy zaburzenia. Procedura ta jest jednak często związana z wysokim odsetkiem powikłań, więc może nie być najlepszym rozwiązaniem dla wszystkich.
Krioterapia jest kolejną metodą leczenia przełyku Barretta. Krioterapia polega na zastosowaniu ciekłego azotu, CO2 lub podtlenku azotu. Jest ona powszechnie dostępna i niedroga, a z powodzeniem stosowana u pacjentów z niedysplastycznym przełykiem Barretta i dysplazją o niskim stopniu zaawansowania. Ponadto, jest skuteczna u 80% pacjentów. Procedura wymaga zazwyczaj trzech do czterech sesji.
W zależności od nasilenia dysplazji i ogólnego stanu zdrowia pacjenta, pacjenci mogą otrzymać kombinację różnych zabiegów. Oprócz leczenia, pacjenci mogą być poddawani badaniom kontrolnym lub przyjmować leki w celu kontrolowania poziomu kwasu. W niektórych przypadkach pacjenci mogą być zobowiązani do przyjmowania leków przez całe życie w celu leczenia schorzenia.
Pomimo tego, że wyniki leczenia są różne, niektóre badania wykazały, że te dwie metody leczenia są skuteczne w leczeniu pacjentów z dysplazją o wysokim stopniu zaawansowania. W przeglądzie systematycznym opublikowanych badań klinicznych porównano bezpieczeństwo i skuteczność obu metod leczenia u pacjentów z przełykiem Barretta. Wyniki mogą pomóc lekarzom w podjęciu decyzji, które leczenie jest najlepsze dla ich pacjentów.
Oprócz terapii ablacyjnej pacjenci z przełykiem Barretta mogą być poddani endoskopowej resekcji w celu usunięcia zmian Barretta. Procedura ta jest mniej skuteczna niż ablacja, a pacjenci muszą być cierpliwi i tolerancyjni, aby ją wykonać. Resekcja endoskopowa wymaga jednak wielu sesji i jest związana z dużym ryzykiem.
W niektórych przypadkach resekcja endoskopowa jest najskuteczniejszą metodą leczenia przełyku Barretta. W niektórych przypadkach może być jednak nieskuteczna i konieczna jest długotrwała kontrola refluksu, aby zapobiec ponownemu rozwojowi metaplazji.
Podobne tematy